Het begin van deze blog heb ik al een tijdje geleden geschreven, dus de opmerking is al een hele tijd geleden gemaakt.
Ik vond mezelf nooit een brat eigenlijk, totdat ik afgelopen tijd een aantal keer ‘brat’ ben genoemd.
Daarna ben ik mezelf gaan afvragen, ben ik een brat?
Ik heb wat rondgevraagd en eigenlijk zei iedereen ja.
Mijn definitie van een brat was: iemand die respectloos omgaat met haar Dom en altijd de grenzen opzoekt, met de nadruk op respectloos.
Ik ben niet respectloos en zoek niet doelbewust de grenzen op om ze daarna te overtreden.
Dus nee, ik vond mezelf geen brat.
Al kan ik ook niet van mezelf zeggen dat ik een heel gehoorzame sub ben.
Ja maar…
‘Ja maar..’ dat is wel iets wat ik erg graag zeg.
Geef mij een opdracht en je weet bijna zeker dat ik met een ‘maar’ kom.
Gewoon omdat ik het er niet mee eens ben, ik het anders wil of omdat ik een andere opmerking heb.
Als ik het zo lees, klinkt het wel een als een brat, één die de controle niet kan loslaten en de grenzen test.
Toch ben ik geen brat zonder respect voor haar Dom.
Ik respecteer de Dom wel en zal hem ook netjes met U en Meneer aanspreken.
Uiteindelijk schik ik mezelf wel en voer de opdracht bijna altijd uit, tenzij ik echt niet wil.
Met die opmerking gaat het natuurlijk al mis “tenzij ik echt niet wil…” zo werkt het niet.
Je kan vast raden, dat daar dus ook wel een straf tegenover staat.
Maaaar, ja hier hebben we de bekende maar, als ik het niet doe/wil daar heb ik dan in mijn ogen ook een goede reden voor.
Plotseling een opdracht geven
Spelen met online opdrachten vind ik leuk om te doen.
Alleen wanneer een opdracht uit het niets komt, dan heb ik daar in het begin wel moeite mee.
De welbekende ‘maar’ komt weer tevoorschijn en alles in mijn lichaam protesteert als ik iets direct ‘moet’ doen.
Het is dan geen onwil, maar het lukt me gewoon soms echt niet om die ene simpele opdracht uit te voeren.
Dat zal de brat in mij zijn, die moeite heeft met dingen ‘moeten’ en geen controle heeft over de situatie.
Het moment is tenslotte niet door mij uitgekozen om te spelen en misschien was ik toevallig wel net met iets bezig of…
Nouja vul het in waarom ik een ‘maar’ kan hebben.
Een band met de Dom hebben werkt
Als het klikt met een Dom en ik vertrouw diegene en ik wil Hem niet teleurstellen, dan gaat het best goed.
Weinig ruimte geven voor een ‘maar’ en streng zijn is ook een manier die werkt.
Al wordt het dan min of meer afgedwongen, al is dat wel effectief en voorkomt een hele app ‘discussie’.
Ik moet ergens weten of voelen wie de controle heeft en dat ik dat niet ben.
Geef me te veel ruimte, en ik vind het leuk om te kijken waar de grenzen liggen.
Oké, als ik dit schrijf, kom ik zelf ook tot de conclusie dat dit niet als een hele gehoorzame sub klinkt en met het testen van grenzen brat gedrag is.
Al wil ik uiteindelijk wel een sub zijn die beter kan luisteren naar haar Dom.
Ik wil niet per se een brat zijn, omdat het soms ook gewoon heel vervelend is voor beide.
Dus er zal nog wat geoefend moeten worden met gehoorzaam zijn.
Sinds kort ben ik serieus bezig met een Dom om een D/s relatie op te bouwen, dus met het oefenen gaat het goedkomen.
Stapje voor stapje, het vertrouwen opbouwen en een band krijgen waardoor gehoorzamen makkelijker is.
En wie weet word ik op een dag nog wel een heel gehoorzame sub.
Oké nee, dat is niet waar haha.
Ik zal nooit een sub zijn die altijd volgzaam is en direct doet wat me is opgedragen, maar ik wil wel graag dat het beter wordt dan het nu is.
Prachtig verhaal
Auteur
Dankje!