Zoals jullie gemerkt hebben, schrijf ik sinds kort bij elke blog een disclaimer. Dit omdat er soms reacties komen van mensen of de dingen die ik beschrijf wel oké zijn, wilde ik dit wel echt of kon de ander dit toch wel maken? Omdat het soms onder enige dwang gebeurt. Alleen, bij alles wat ik op mijn site heb staan is er wel een keer een gesprek over geweest. De Dom in kwestie wist dat ze die macht hadden om het te doen, ook al heb ik geen zin of vind ik het niet leuk. Ze mogen me dwingen en ik hoef het ook niet leuk te vinden, ik heb het gewoon te ondergaan. Op deze manier spelen bevalt ons beiden. In deze blog wil ik wat meer uitleggen waarom ik soms dwang nodig heb, wat ik er leuk aan vind, wat voor errors er in mijn hoofd soms bij komen kijken en ik zal in de blog wat voorbeelden verwerken.
Wat vind ik leuk aan dwang?
Waarom zou je iets willen doen wat je niet leuk vindt? Want in mijn geval gaat het om dwingen tot dingen die ik echt niet leuk vind of niet wil doen op dat moment. Ik hou bijvoorbeeld niet van anaal, ik heb er gewoon echt een hekel aan. Niet dat ik iets naars heb meegemaakt, dus het is niet dat er een nare ervaring achter zit. Ik vind het gevoel niet prettig en iets staat me ook gewoon tegen. Of als Chandon het doet, dan doet het ook pijn. Als ik hem daarop wijs zegt hij: “Je zou het ook niet leuk vinden als ik voorzichtig zou zijn”.
Oké, daar heeft hij wel een punt, want ik zou het ook niet leuk vinden als hij het heel voorzichtig deed. Dan zou ik er niets uithalen. Wat het voor mij “leuk” maakt is de dwang die erbij komt kijken. Het moet, of ik nu wil of niet. Hij doet het omdat HIJ het wil en het hem niet uitmaakt of ik het leuk vind ja of nee, dat is niet van belang op dat moment. Ik wil dat hij me gebruikt voor zijn plezier. En uiteindelijk, als hij klaar is, ben ik juist fucking nat geworden. Dus ja, het is met consent tegen mijn zin, maar ik haal er zelf ook iets uit. Nadien is er uiteraard gewoon afercare. Natuurlijk zou ik dit niet van iedereen accepteren. Chandon laat ik dit doen omdat hij mijn Dom is, ik ben van hem.
Iemand trots willen maken
Bij R. speelde er totaal wat anders wat de dwang voor mij leuk maakte, dat was het mentale spel. Ik zag hem over het algemeen niet fysiek, maar hij leende me uit aan anderen. Oh en voordat je denkt ‘is dit wel veilig?’, ja het was veilig. Hij kende de mannen aan wie hij me uitleende.
Maar bij het uitlenen hoorde ook anaal, want volgens zijn woorden: “een slet moet in alle 3 haar gaatjes beschikbaar zijn”.
Elke man wist dat ik het niet leuk vond, dat vertelde ik ze wel van tevoren en ik liet het ook merken. Maar uiteindelijk liet ik het wel toe, want ik wist dat het moest en ik wilde R. niet teleurstellen. Ik had geen zin om achteraf te moeten vertellen ‘ik heb geen anaal gedaan, want ik wilde niet’ of nog erger dat één van de mannen zei dat ik het niet wilde. Ik deed het voor HEM, want hij wilde dat ik het deed. Eigenlijk wilde ik hem dus ook trots maken.
Het mentale spel
Zoals ik net al zei maakte het mentale spel het leuk en dat speelde zich natuurlijk niet alleen op dit gebied af. Met R. was er eigenlijk 24/7 een dynamiek. Er was altijd sprake van een machtsverhouding tussen ons. Niet dat we hele dagen contact hadden, maar het was nooit gelijkwaardig als we wel contact hadden.
Ik hou van extreme machtsverhoudingen en daar hoort ook een stukje ongelijkwaardigheid bij (voor mij). Eigenlijk ging hij nooit in discussie met me. Mijn ‘ja maar…’ heb ik dus ook maar snel afgeleerd, het had toch geen effect. Als hij X wilde, dan moest er ook X gebeuren. Jammer als ik het niet leuk vond of geen zin had. En dat maakte hij ook op een bepaalde manier duidelijk, wat me juist weer aansprak. Het hele strenge, het geen ruimte krijgen en gewoon moeten doen omdat hij dat wilde of zei. Natuurlijk is dit ook wel eens heel frustrerend als iemand niet luistert naar, in mijn ogen, goede argumenten. Het is niet altijd makkelijk, geen ruimte krijgen en “alles” moeten doen wat de ander wil. Ik heb mezelf vaak genoeg kut gevoeld over iets. Want uiteindelijk speel je altijd op of net iets over je grenzen en dat is gewoon niet altijd even leuk. Al vind ik achteraf juist weer wel leuk dat er met grenzen wordt gespeeld, dat ik word uitgedaagd en dat het me niet heel makkelijk wordt gemaakt. Heel dubbel allemaal en soms best wel heel heftig. Maar ik ben niet iemand die van heel voorzichtig spelen houdt, dus dit past goed bij me.
De manipulatie
In januari hadden R. en ik een situatie. Ik moest iets doen wat ik totaal niet wilde. En dan wilde ik het ook écht niet. De week die vooraf ging aan de date was onrustig en vol met manipulatie. Ik kon de manipulatie wel herkennen, maar het werkte toch. Eerst was het ‘je MOET het doen punt, geen discussie mogelijk.’ Er kwam dan vanuit mij een hele hoop weerstand. De volgende keer toonde hij begrip en luisterde naar mijn bezwaren. Ik voelde me dan gehoord. Vervolgens werd het een ‘ik zou graag willen dat je het voor mij doet, maar kijk maar.’ Dit fuckte met mijn gedachten. Zou hij teleurgesteld zijn als ik het niet zou doen voor hem? Dat wilde ik nu ook weer niet. Op zo’n moment ging ik nadenken en kwam dan vaak tot de conclusie dat ik het misschien toch maar moet doen. Maar omdat er tussen hetgeen wat hij wilde en daadwerkelijke date meer dan een week zat, werd het daarna weer een ‘je moet het doen.’ Je raadt het al, uiteindelijk heb ik toch toegestemd.
Ik heb hem gevraagd waarom hij elke keer dingen koos die ik niet leuk vind. Aangezien hij op die date meer wilde doen wat ik niet leuk vond. En ja, toch wilde ik zelf met hem afspreken. Op een of andere manier trekt me zoiets dan ook weer wel aan en ik wilde gewoon met R. afspreken, omdat het niet vaak voorkwam. Na elke keer mijn bezwaren te hebben gehoord vroeg hij wel of ik echt wilde afspreken en elke keer antwoordde ik dat ik wel wilde afspreken. Het was dus nog steeds mijn keuze om te gaan.
Zijn antwoord op mijn vraag waarom hij dingen koos die ik niet leuk vind of gewoon überhaupt niet wilde doen: “Omdat je je dan volledig overgeeft en ondergaat wat ik wil. Je mag niet meer denken en je volledig te gebruiken bent naar hoe ik wil. Als slet of hoer. Ik gebruik je hoe ik wil en bepaal hoe anderen je mogen gebruiken en jij laat dat toe.”
Oftewel het gaat hem eigenlijk om mijn overgave en dat hij die macht over me heeft dat ik die dingen wel doe. Dat ik de dingen voor hem doe en wanneer ik alles leuk zou vinden, is het gevoel van macht minder.
Waarom heb ik soms dwang nodig?
Ik vind dwang niet alleen leuk, soms heb ik het ook nodig. Niet alleen om te laten merken dat er een machtsverhouding is, maar ook wat mijn plaats is, een reminder. En soms heb ik gewoon behoefte aan heftiger spel, waar grenzen worden opgezocht of op sommige momenten er het liefste er iets overheen wordt gegaan. Ik ben heel gehoorzaam, zolang ik geen ruimte krijg/heb. Geef je me wel een beetje ruimte, dan ben ik ook direct minder gehoorzaam en krijg je eerder een bijdehand antwoord. Uiteindelijk luister ik nog steeds, want ik wil niet ongehoorzaam zijn, maar dan is het wel anders.
Het spel wat ik eerst met R. speelde en nu met Chandon zou ik ook niet met iedereen kunnen spelen. Iemand moet genoeg respect afdwingen dat ik wil luisteren, dat ik heel veel voor je wil doen, dat je zover mag gaan om me te dwingen. Of dat ik je laat beslissen wie me neukt en wanneer. Er is een bepaalde mate van vertrouwen nodig, maar ook een zeker level van dominantie.
Nee! Ik wil niet
Eigenlijk wil ik het helemaal niet meer over ruimte hebben na afgelopen date met Chandon. Ik zeg constant tegen hem dat hij bijdehante opmerkingen terugkrijgt omdat ik ruimte krijg van hem om ze te maken. Dit heb ik ook wel tegen andere mensen gezegd waar hij bij was. En het was ook zo (ja, ik schrijf in de verleden tijd), dat ik ruimte kreeg, tot afgelopen keer. We hadden afgesproken om naar Gaasperplas te gaan, want het was goed weer. Die week had ik twee keer straf kunnen verdienen, door niet te gaan sporten of door niet genoeg te studeren. Alleen beide dingen had ik gewoon gehaald, dus er was geen reden voor straf. Toch zegt hij opeens als toen we er net waren, dat ik op handen en knieën moest gaan zitten. Hij pakt zijn, voor mij gevreesde tasje met zijn condoom voorraad, cockringen en glijmiddel. Als hij die tevoorschijn haalt weet ik hoe laat het is. Ik protesteerde dat ik geen zin had in anaal, want ik heb toch geen straf verdiend. Eigenlijk had hij daar helemaal geen boodschap aan. Hij wilde het, dus gebeurde het ook. Uiteindelijk is het op een soort rapeplay uitgedraaid en was het met dwang. Ik lag te snikken, ik smeekte om te stoppen, ik gaf aan dat het pijn deed, dat ik het genoeg vond en dat ik niet meer wilde. En op sommige momenten ging hij juist harder stoten. Toen hij uiteindelijk stopte dacht ik dat we klaar waren, maar nee hij ging alleen even extra glijmiddel op het condoom doen en daarna ging hij gewoon weer verder. Op dat moment komt het extra hard aan, want ik dacht dat hij eindelijk klaar was, maar dan blijkt dat niet het geval te zijn. Hij heeft me zover gepusht dat mijn ogen nat waren van wat tranen. Als hij had gewild, kon hij me nog verder pushen dan hij had gedaan, maar hij vond het genoeg op een gegeven moment. Ik huilde niet bijna van alleen de pijn, want ja het was niet lekker, maar het deed niet zoveel pijn dat ik ervan zou moeten huilen. Ik heb nagedacht en ik denk dat het een combinatie van verschillende dingen is. Op zo’n moment voel ik me heel erg gebruikt door hem, omdat het hem niet uitmaakt wat ik ervan vind. Ik voel me rot omdat hij niet naar me luistert als ik zeg dat ik niet wil, een soort machteloosheid en ik vind het gevoel kut en voeg daar ook nog de pijn aan toe. Het is min of meer ook een soort vernedering omdat ik niet als persoon wordt gezien dan. Ik ben meer een ding, een gebruiksvoorwerp op dat moment. Plus de machtsverhouding wordt heel duidelijk dan.
Hij heeft al mijn ruimte weggenomen
Na dit hele gebeuren gaan we wat eten en even wat chillen. Maar ik merk al gauw dat er wat anders is. Hij geeft me geen ruimte voor een bijdehante opmerking en ik mag hem ook niet een tik geven of hem prikken. Nouja, ik mag het wel doen, maar er zitten wel consequenties aan vast. Eerst ben ik nog wel benieuwd en het kriebelt om het wel te proberen, ik ben deze houding eigenlijk niet van hem gewend. Ik druk met mijn vinger in zijn been, wat hij als een prik ziet en ik vol overtuiging zeg dat het niet zo was en dat ik hem alleen maar aanraakte. Oké hij heeft wel gelijk, maar dat wilde ik niet toegeven, want hij dreigde met alweer anaal. Ik weet van mezelf als hij nu de straf niet nakomt, dat ik hem de volgende keer ook niet serieus kan nemen als ik weet dat hij me met dingen laat wegkomen. Uiteindelijk weet ik te onderhandelen dat het een minuut anaal wordt. Alleen dat verloopt niet helemaal goed, want ik werk te veel tegen zegt hij nadat ik vroeg waarom hij aan het prutsen was. Dus hier kwam ik goed mee weg dacht ik. Nadat we nog een tijdje gechild hebben is hij benieuwd of hij de metalen cockring om kan doen. Ik begin al te protesteren dat hij niet om hoeft te doen. Hij wil het nog een keer anaal doen en met die cockring is hel. Maar ook deze keer heeft hij er geen boodschap aan. Maar hij zou het echt voorzichtig doen deze keer. We gingen het maar heel even doen. Ik zei weer dat ik niet wilde, maar hij duwde me omver zodat ik op mijn zij lig. Oké ik moet toegeven dat hij een soort van voorzichtig is. Net als de allereerste keer dat ik hem zag zegt hij weer dat ik rustig moet ademhalen, door mijn neus in en door mijn mond uit. Ondertussen vraagt hij hoe het voelt. Hoe denkt hij dat het voelt? Kut. Echt, mooier kan ik het niet maken. Maar zoals hij heeft gezegd, hij doet het maar even. Al is zelfs even nog te lang op deze manier. Je ziet, de ruimte die ik normaal gesproken heb, is er niet. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken.
Ik vind het kut en toch haal ik er wat uit
De situatie die ik met R. schets en later met Chandon, het klinkt allemaal alsof ik het niet leuk vind. En op het moment zelf vind ik het ook niet leuk. Ik vind het oprecht gewoon kut. Ondanks dat het op een raar level ook wel opwindend is, de dwang. Het doet me wel wat, ik haal er wel wat uit. Bij R. is het uiteindelijk afgelopen met dat hij een mindfuck heeft uitgehaald en niet exact heeft gedaan wat hetgeen zou zijn. Maar op het moment dat ik toegaf aan hem, dat voelde later wel goed. Dat was echte overgave, want ik deed het niet in één keer, maar daarna wel voor hem. En daarnaast, hij had me ook niet weg laten komen met het niet te doen. Het gevoel achteraf maakte het goed en het feit dat hij het gewoon goed heeft gespeeld.
Met Chandon is het wat anders en werd ik er op het moment zelf ook nat van. Niet door hetgeen wat hij doet, maar door de dwang die erbij komt kijken. Schijnbaar ga ik gewoon erg goed daarop. Daarnaast heeft hij de andere dag ook dit gezegd: “Dat anaal van gisteren was simpelweg nodig om je terecht te zetten zodat ik je eraan herinner dat je weet wat er kan gebeuren. Eigenlijk gewoon heropvoeding met de harde hand…”.
Heel eerlijk had ik niet verwacht dat dit erachter zou zitten. Dat het hem ook om de machtsverhouding ging en om mij iets duidelijk te maken. En toch maakt het dat juist extra geil. Ik had ook een heftige date nodig eigenlijk, dat was ook wel iets waarover ik beetje hints had laten vallen.
Slot
Ik hoop dat ik in deze blog meer een inkijkje in mijn hoofd heb gegeven hoe dwang voor mij werkt. Dat hoe kut het soms ook klinkt, het altijd nog met consent is en dat ik er zelf ook nog wat uithaal. Het is niet dat ze dingen doen/deden waar ze geen consent voor hadden gekregen. Tegen Chandon heb ik bijvoorbeeld zelf gezegd dat ik een keer wilde huilen. Hij heeft het nu bijna voor elkaar gekregen en natuurlijk ben ik benieuwd hoever hij nog moet gaan voordat ik daadwerkelijk moet huilen. Kijk, weer een kuil die ik voor mezelf heb gegraven, want wanneer hij dit leest weet hij dat hij er consent voor heeft om nog een stapje verder te gaan.
Dus nee, ik traumatiseer mezelf niet met deze dingen. Ik hou er niets naars aan over en met goede aftercare komt alles goed. Ja, het is heftig, maar soms is dat gewoon wat ik nodig heb.
Lees hier meer ervaringen van mij!
