Eén van mijn eerste blogs was ‘ik vind pijn lekker‘.
Ik wist toen ik het stukje schreef dat ik pijn lekker vond, alleen ik kende alleen “lekkere pijn”.
Het zweepje gaf rode plekken en een enkele niet opvallende blauwe plekken als aandenken.
Naar mijn gevoel waren mijn grenzen nog lang niet bereikt, mede door mijn nieuwsgierigheid wilde ik deze toch gaan op zoeken.
Ik ben iemand die graag haar grenzen wil verkennen en ontdekken wanneer iets niet meer leuk is of te veel pijn doet.
Dat kan heel leuk zijn, maar soms vraag ik me af of ik mezelf er niet een keer mee in de problemen breng.
Veel dingen wil ik best proberen en zolang de ander het leuk brengt, waarom niet?
Als je het geprobeerd hebt kan je daarna zeggen of het iets is ja of nee.
Disclaimer: er zijn vast dingen waarvan ik niet weet dat ze er zijn of worden gebruikt, die ik toch niet zo graag wil proberen. Ook al zou iemand ze goed brengen.
Grenzen van pijn oprekken
Omdat ik benieuwd was hoeveel pijn ik zou kunnen hebben en/of niet meer zou leuk vinden, had ik tegen mijn toenmalige Dom gezegd dat hij mijn grenzen van pijn wel wat mocht oprekken.
Ik vertrouwde erop dat hij niet te ver zou gaan.
Wel had ik ingecalculeerd dat het één keer even heel kut zou kunnen zijn, als hij onbewust wel over mijn grenzen zou gaan. Maar ik kon ook alles met één woord weer stoppen.
We hebben gespeeld en hij heeft mijn grenzen van pijn opgerekt.
Hij heeft zich deze keer niet ingehouden zoals de andere keren.
Ik kon hem vertrouwen, want hij is nooit over mijn grenzen gegaan.
Elke keer als ik op dat moment dacht dat het genoeg was, stopte hij.
Een nieuw speeltje
Die keer dat we speelden had hij ook een nieuw speeltje gekocht.
Van te voren mocht ik niet weten wat het was.
Ene kant wel slim, anders kwam ik vast weer met een ‘maar’ aan.
Ik wist totaal niet aan wat ik moest denken.
Op het moment dat hij zei dat hij het nieuwe speeltje zou gaan gebruiken voelde ik een spanning in mijn lichaam.
Wat zou het zijn?
Hij sloeg me ermee, het voelde heel anders aan dan een zweepje.
De pijn herkende ik niet en ik had ook totaal geen idee wat het dan wel kon zijn.
Eigenlijk was het ook wel een “fijn” soort pijn, ja pijn kan ook nog fijn aanvoelen.
Zo heb ik bijv. één keer met kaarsen gespeeld en die pijn vond ik niet fijn.
Ik wil het nog wel een keer proberen, maar het is twee seconden hele scherpe felle pijn.
Het is echt kut pijn ondanks dat het maar heel kort is.
Terug naar het speeltje, hij heeft me er op de binnenkant van mijn bovenbenen mee geslagen, mijn billen en borsten.
Nadat we klaar waren en ik mijn blinddoek af deed zag ik wat het was.
Het was een houten paddle.
Mijn eerste reactie was ‘je hebt me met een HOUTEN paddle geslagen?!?!’.
En daarom was het dus goed dat ik van te voren niet wist wat het was.
Ik vind blauwe plekken leuk
Eenmaal thuis heb ik foto’s van mijn (fel) rode plekken gemaakt.
De andere dag waren het blauwe plekken en de dag daarna waren ze nog blauwer/paarser.
Later werden ze zelfs een beetje groenig van kleur.
Ik vond het leuk om er foto’s van te maken, om het verschil te kunnen zien.
Uiteindelijk vind ik het leuke aandenkens aan een speeldate.
Ze hebben ongeveer 1,5 week gezeten, wat ik eigenlijk best wel lang vond.
Zou je me vragen ‘wat vind je leuk aan blauwe plekken?’
Dan moet ik je het antwoord eigenlijk schuldig blijven.
Ik vind het leuke aandenkens, maar verder?
Eigenlijk zou ik het niet weten.
Het roept wel een bepaald gevoel op, wat ik niet precies kan omschrijven.
Wat wil ik nog graag proberen?
Zelf had ik nog geen speeltjes die echt pijn doen of blauwe plekken konden achterlaten.
Daar heb ik laatst verandering ingebracht en een houten paddle, zweepje en cane gekocht.
De laatste twee heb ik even getest op mezelf.
Ze gaven zelfs als je niet heel hard en vaak sloeg rode plekken/striemen.
Ik weet zeker dat ik daar wel plezier mee kan beleven.
Wel ben ik heel benieuwd hoe een cane is.
Ik hoor wel van iedereen dat die echt pijn doet.
Juist daarom ben ik er heel benieuwd naar.
Ene kant vind ik een cane ook wel eng, ik weet niet wat voor pijn ik moet verwachten en het geeft (heftige) plekken.
Tenminste als ik zag wat ik nu op mijn been had, van een paar zachte tikjes.
Naast de cane ben ik ook nog benieuwd naar andere voorwerpen waar je pijn mee kan toedienen.
En het liefste wil ik ook nog wat heftiger spelen met pijn.
Zoals je ziet, ik ben niet lang niet klaar geëxperimenteerd met pijn.
