Het eerste deel van ‘pijn’ is ongeveer een jaar geleden geschreven. Ik was toen vier maanden met BDSM bezig en had nog niet heel veel ervaringen qua pijn, maar wist wel dat ik daar graag meer in wilde ontdekken. In augustus heb ik het tweede deel van ‘pijn’ geschreven. Ik had meer ervaring op gedaan en was erachter gekomen dat ik pijn leuk vond en dat blauwe plekken mooie herinneringen waren aan een speeldate. Nu zijn we zeven maanden verder en is het tijd voor een derde deel omdat ik veel ervaringen rijker ben.
Geslagen worden met een cane
In het tweede deel sluit ik af dat ik benieuwd ben naar een cane. Nou dat hoef ik me nu niet meer af te vragen. Ik ben al met verschillende soorten canes geslagen en de ene is fijner dan de andere. Aangezien ik niet van scherpe pijn houd, zijn dunne canes niet per se mijn favoriet. Toch word ik daar het vaakste mee geslagen, het is een rotan cane die scherpe pijn geeft, ook wel het strafstokje genoemd door mij. Deze cane wordt gebruikt als straf, omdat deze pijn voor mij echt hel is. Ondanks dat ik deze pijn niet leuk vind, is het idee van straf en het moeten ondergaan wel weer opwindend.
Kut pijn is opwindend
In de tijd van de vorige blogs speelde ik met leuke pijn. Het was pijn die nog lekker aanvoelde. Dit doe ik de laatste maanden nooit meer. Nu doet het standaard veel zeer en is de pijn oprecht kut. Je zou denken ‘wat is er dan nog leuk aan?’ Soms vraag ik dat mezelf ook af. Wat vind je daar nu zo leuk aan? Maar als ik dan eenmaal geslagen word, dan weet ik het weer. Ik krijg een high van de pijn, doordat er endorfines vrijkomen in je lichaam ga ik mezelf goed voelen. Tegelijkertijd vind ik het ook opwindend om de pijn te moeten ondergaan voor je Dominant. Hij bepaalt hoe hard, hoe veel en hoe lang hij je slaat. Ik wil het volhouden voor hem.
Huilen van de pijn
Laatst heeft een Dom me gebroken bij mijn straf door zo hard te slaan dat ik ervan moest huilen. Toch vond ik mijn stopwoord gebruiken geen optie. Ik wilde het volhouden voor hem, dat hij trots op me zou zijn. Ik wist ook wanneer er een einde aan zou komen, want het waren een bepaald aantal slagen. De high die ik er normaal van krijg, die kreeg ik nu niet. Nu crashte ik direct en kwam ik in een subdrop terecht. Het is heftig als iemand doorgaat met slaan terwijl je eigenlijk wilt dat diegene stopt. Dat je zelfs vraagt of hij alsjeblieft ophoudt en hij toch verder gaat en ook niet zachter gaat slaan. Maar het paste binnen onze dynamiek, hij hoefde niet te stoppen, want ik had mijn stopwoord niet gebruikt. Als ik dat gebruikt had, dan was hij meteen over geweest. Het was dus mijn eigen keuze om hem zo ver te laten gaan. Maar ik wilde ook ervaren hoe het was om zo diep te gaan voor iemand.
Wat wil ik nog proberen?
Laat ik nu weer dezelfde vraag beantwoorden als in het tweede deel en misschien kan ik over een aantal maanden deel vier schrijven. Op dit moment heeft een Dom me één keer gebroken en dit zou ik vaker willen meemaken. Het is heel heftig, maar het heeft ook wel iets moois en is op een bepaalde manier ook opwindend. Al is dat meer het mentale gedeelte. Iemand gaat door terwijl je niet meer wil, maar het toch doet voor zijn genot en plezier. Met goede aftercare herstel je ook gewoon weer en is het alsnog een positieve ervaring.
Ik wil ook graag nog een keer spelen met een single tail whip. Ik heb deze alleen nog maar als test mogen ervaren. Het nadeel van die zweep vind ik dat de marks lang zichtbaar blijven. Je huid kan soms een beetje opengaan en dat geeft een klein littekentje. Bij mijn laatste feest in november heb ik aan een Andreas kruis gestaan en daar heb ik gespeeld met lekkere pijn. Nu zou ik het ook willen ervaren hoe het is als de pijn kut is, maar je niet weg kan omdat je vaststaat. Het trekt wel altijd toeschouwers en dat zorgt weer voor een extra kick.
